Dwa filary francuskiej gramatyki – czasowniki ÊTRE i AVOIR
Karolina
czwartek, 22 maja 202522.05.2025
Język:
Être (być) i avoir (mieć) to podstawowe czasowniki, które poznajemy już na początku przygody z francuskim. Oba odmieniają się nieregularnie i są tzw. czasownikami posiłkowymi, a więc służą do tworzenia francuskich czasów złożonych, takich jak passé composé.
Czasownik être (być) – odmiana i zastosowanie
Odmiana
Zacznijmy od odmiany. W czasie teraźniejszym czasownik être odmienia się następująco:
je suis
ja jestem
tu es
ty jesteś
il est
on jest
elle est
ona jest
on est
jest się
nous sommes
my jesteśmy
vous êtes
wy jesteście, pan/pani jest, państwo są
ils sont
oni są
elles sont
one są
Forma on est nie wskazuje na konkretną osobę; tłumaczymy ją jako jest się.
W języku mówionym używamy jej zamiast pierwszej osoby liczby mnogiej – my jesteśmy.
Tryb rozkazujący – être
Warto też zapamiętać też odmianę w trybie rozkazującym. Czasownik être, podobnie jak avoir, ma formy nieregularne:
sois
bądź
soyons
bądźmy
soyez
bądźcie
O francuskim trybie rozkazującym pisaliśmy tutaj: L’impératif.
Zastosowanie
Czasownik êtrema wiele zastosowań – używamy go między innymi:
w połączeniu z imionami, nazwiskami, nazwami narodowości i zawodów
Jean est français.
Jean jest Francuzem.
W zdaniu orzecznikowym, czyli po czasowniku être (być), nazwa narodowości jest traktowana jak przymiotnik i zwykle pisana jest od małej litery.
do opisu wyglądu
Je suis grand.
Jestem wysoki.
Monique est brune.
Monique jest brunetką.
aby określić miejsce i odległość
Nous sommes ici.
Jesteśmy tutaj.
L’hôpital est à trois kilomètres de la gare.
Szpital jest (oddalony o) trzy kilometry od dworca.
do zgłaszania obecności
Je suis là.
Jestem.
Zauważ, że nie mówimy je suis. Là znaczy tam, lecz potocznie jest używane w znaczeniu tutaj (dosł. Jestem tu). Możemy też powiedzieć Je suis présent(e). – Jestem obecny(a).
do wyrażania przynależności
C’est mon cahier.
To jest mój zeszyt.
przy podawaniu daty lub godziny
Quand es-tu né ? Je suis né le 20 décembre 1995.
Kiedy się urodziłeś? Urodziłem się 20 grudnia 1995 roku.
Quelle heure est-il ?
Która godzina?
Il est midi.
Jest południe/dwunasta.
Słowo heure (godzina) zaczyna się od h niemego, pamiętajmy więc o łączeniu międzywyrazowym (trois heures, six heures itd.).
jako czasownika posiłkowego w czasach złożonych (np. passé composé)
Je suis arrivé à Cracovie le premier juillet.
Przyjechałem do Krakowa 1 lipca.
w zwrocie être en train de (z bezokolicznikiem), czyli być w trakcie (wykonywania jakiejś czynności)
Il est en train de se doucher. Attends une seconde !
On właśnie bierze prysznic. Poczekaj sekundę!
w wyrażeniu peut-être (być może), który jest synonimem probablement
Il va peut-être pleuvoir.
Być może będzie padać.
Wyrażenia z czasownikiem être
Czasownik być występuje w wielu popularnych wyrażeniach:
être à l’heure – być na czas
On est à l’heure.
Jesteśmy na czas.
être en retard – spóźnić się
Ne soyez pas en retard.
Nie spóźnijcie się.
être en avance – być przed czasem
Vous êtes en avance. Votre rendez-vous est dans une demi-heure.
Jest pan przed czasem. Pańskie spotkanie jest za pół godziny.
Être znajdziemy także w konstrukcjach z przyimkiem de:
être content de… – być zadowolonym z…
être mécontent de… – być niezadowolonym z…
être fier de… – być dumnym z…
être sûr de… – być pewnym…
être capable de… – być zdolnym do…
être amoureux de… – być zakochanym w…
être ravi de… – być zachwyconym…
être jaloux de… – być zazdrosnym o…
Czasownik avoir (mieć) – odmiana i zastosowanie
Odmiana
Czasownik avoir (mieć) także jest nieregularny i odmienia się według poniższego schematu:
j’ai
mam
tu as
masz
il a
on ma
elle a
ona ma
on a
ma się
nous avons
mamy
vous avez
macie, pan/pani ma, państwo mają
ils ont
oni mają
elles ont
one mają
Tryb rozkazujący – avoir
Poniżej schemat odmiany czasownika avoir w trybie rozkazującym:
aie
miej
ayons
miejmy
ayez
miejcie
Zwróćmy uwagę, że w formie aie (miej) ai- czytamy jako grupę liter, czyli e [ɛ].
W formach ayons (miejmy) i ayez (miejcie) ay- czytamy jako ej [ɛj].
Użycie czasownika avoir
W języku francuskim czasownik mieć stosujemy:
w odniesieniu do posiadania
Vous avez un crayon ?
Macie ołówek?
Je n’ai pas de cadeau pour lui.
Nie mam prezentu dla niego.
opisując wygląd
Elle a les cheveux fins et le teint clair.
Ona ma cienkie włosy i jasną karnację.
gdy mówimy o wieku
Quel âge as-tu ?
Ile masz lat?
Moi, j’ai vingt ans.
Ja mam dwadzieścia lat.
jako czasownik posiłkowy w czasach złożonych (np. passé composé)
Il m’a dit toute la vérité.
Powiedział mi całą prawdę.
w zwrocie bezosobowym il y a (jest, są, znajduje się, znajdują się)
Il y a un problème ?
Jest jakiś problem?
Zwróć uwagę, że w zdaniu oznajmującym po czasowniku mieć występuje rodzajnik (un, une, des), a po przeczeniu, zamiast rodzajnika nieokreślonego, przyimek de: