Poznajmy kolejny francuski czas przeszły – l’imparfait. W przeciwieństwie do le passé composé, l'imparfait to czas prosty, a to oznacza, że do jego tworzenia wystarczy znajomość odpowiednich końcówek. Oba czasy służą do mówienia o przeszłości, ale każdy zastosujemy w nieco innych sytuacjach.
L’imparfait to czas przeszły niedokonany. Jest stosowany w zdaniach, w których:
coś opisujemy, tj. sytuację, ludzi, pogodę itp., np.:
wyrażamy czynność, której czasu trwania nie znamy, np.:
nie wiemy, kiedy czynność się rozpoczęła lub zakończyła, np.:
wyrażamy czynność, która była wielokrotnie powtarzana w przeszłości, np.:
L’imparfait stosujemy zwykle po takich wyrażeniach jak:
tous les jours / chaque jour | codziennie / każdego dnia |
tous les ans / chaque année | co rok/roku / każdego roku |
tous les mois / chaque mois | co miesiąc / każdego miesiąca |
souvent/parfois | często / niekiedy, czasami |
d’habitude | zwykle, zazwyczaj |
tous les samedis / le samedi | co sobotę / w każdą sobotę / w soboty |
Pamiętaj! Gdy postawimy rodzajnik le przed nazwą dnia tygodnia, mówimy o wszystkich tych dniach, np.:
le mardi – we wtorki / co wtorek.
Przeczytaj więcej o francuskich rodzajnikach: Rodzajniki określone i nieokreślone | Rodzajniki ściągnięte | Rodzajniki cząstkowe | Brak rodzajnika
Aby utworzyć czas imparfait potrzebny jest czasownik w 1. os. l. mn. czasu teraźniejszego (np. nous lisons – czytamy). Do tematu tej formy (lis-), którą otrzymamy po odrzuceniu końcówki (-ons), dodajemy końcówki:
je …-ais [ɛ] | nous …-ions [jɔ̃] |
tu …-ais [ɛ] | vous …-iez [je] |
il/elle/on …-ait [ɛ] | ils/elles …-aient [ɛ] |
W liczbie pojedynczej i w 3. os. l. mn. końcówki są wymawiane jak polskie e.
Spójrz na odmianę czasownika lire – czytać
je lisais | nous lisions |
tu lisais | vous lisiez |
il/elle/on lisait | ils/elles lisaient |
W odmianie czasownika jest jeden temat, a końcówki są takie same dla wszystkich czasowników regularnych i nieregularnych. Oto przykłady tworzenia l’imparfait:
bezokolicznik | 1. os. l. mn. czasu présent | l’imparfait | l’imparfait |
|---|---|---|---|
aller | nous allons | j’allais | nous allions |
finir | nous finissons | je finissais | nous finissions |
avoir | nous avons | j’avais | nous avions |
pouvoir | nous pouvons | je pouvais | nous pouvions |
dire | nous disons | je disais | nous disions |
prendre | nous prenons | je prenais | nous prenions |
boire | nous buvons | je buvais | nous buvions |
voir | nous voyons | je voyais | nous voyions |
Wyjątkiem jest czasownik être, którego tematem jest ét-:
j’étais | nous étions |
tu étais | vous étiez |
il/elle/on était | ils/elles étaient |
Gdy odmieniamy zwrot il y a (jest, są), bierzemy pod uwagę element a (tak jak 3. os. l. poj. od avoir – il a):
il y a
il y avait
Jak tworzyć czas l'imparfait?
Wystarczy dodać do tematu, który tworzymy poprzez odcięcie końcówki od czasownika 1. os. l. mn. czasu teraźniejszego, następujące końcówki: -ais, -ais, -ait, -ions, -iez, -aient.
Czy wszystkie czasowniki w l'imparfait odmieniają się tak samo?
Tak, wszystkie grupy czasowników mają takie same końcówki w czasie imparfait. Jedynym wyjątkiem jest être (być), którego temat zmienia się na ét-.
Kiedy używamy czasu l'imparfait?
Używamy go, gdy opisujemy sytuacje, ludzi, pogodę, mówimy o czynnościach o nieokreślonym czasie trwania, a także jeśli nie wiemy, kiedy czynność się rozpoczęła ani zakończyła. L'imparfait stosujemy też, aby powiedzieć o czynnościach powtarzających się w przeszłości.
Jak rozpoznać, czy użyć imparfait, a nie passé composé?
L'imparfait stosujemy do opisu tła i powtarzających się czynności, le passé composé – do pojedynczych, zakończonych zdarzeń. Zajrzyj do naszych wpisów: Le passé composé i Participe passé.
Rozpocznij naukę francuskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:
Czas na ćwiczenia! Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na francuski, wykorzystując zasady tworzenia czasu l'imparfait.
Ewa
Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).
Karolina
W języku francuskim występują trzy typy rodzajników: nieokreślone, określone, cząstkowe. W tym artykule omówimy użycie rodzajników nieokreślonych i określonych. Przeczytaj i zrozum, jakie informacje o rzeczowniku przekazuje każdy z nich.
Ewa
Język francuski wydaje się wielu osobom trudny głównie ze względu na wymowę. Dlatego wyjaśniamy dwa podstawowe zagadnienia fonetyczne, dzięki którym łatwiej opanujesz rozumienie tekstu mówionego. Zapraszamy Cię do świata elizji i łączeń międzywyrazowych.
