Hiszpańskie rzeczowniki są rodzaju męskiego lub żeńskiego. Rodzaj nijaki nie występuje. Polskie rzeczowniki nierzadko różnią się rodzajem od swoich hiszpańskich odpowiedników, dlatego tych ostatnich warto się uczyć razem z rodzajnikami.
Rzeczowniki rodzaju męskiego często kończą się na -o, natomiast w rodzaju żeńskim przeważa zakończenie -a:
niño/niña | chłopczyk/dziewczynka |
chico/chica | chłopak/dziewczyna |
hijo/hija | syn/córka |
peluquero/peluquera | fryzjer/fryzjerka |
abogado/abogada | prawnik/prawniczka |
hermano/hermana | brat/siostra |
primo/prima | kuzyn/kuzynka |
abuelo/abuela | dziadek/babcia |
tío/tía | wujek/ciotka |
Rzeczowniki z końcówkami -ión i -ad są zwykle rodzaju żeńskiego:
la habitación – pokój
la televisión – telewizja
la ciudad – miasto.
Rzeczowniki zakończone w rodzaju męskim na -e i -a zachowują taką samą formę dla rodzaju żeńskiego:
cantante – piosenkarz, piosenkarka
estudiante – student, studentka
turista – turysta, turystka
colega – kolega, koleżanka.
Podobnie niektóre rzeczowniki zakończone na -o:
el modelo – model
la modelo – modelka.
Choć rzeczowniki kończące się na -o zwykle są rodzaju męskiego, istnieją wyjątki od tej reguły:
la mano – ręka.
Na -o kończą się też skrócone wersje rzeczowników rodzaju żeńskiego:
la foto (od la fotografía) – fotografia
la moto (od la motocicleta) – motor
la radio (od la radiodifusión) – radio.
Rzeczowniki zakończone na -a są zwykle rodzaju żeńskiego. Wyjątki to:
el problema – problem
el sistema – system
el idioma – język
el mapa – mapa
el tema – temat
el sofá – sofa
el tranvía – tramwaj
el día – dzień
el programa – program
el planeta – planeta
Rozpocznij naukę hiszpańskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:
Rodzaj rzeczownika ma wpływ na użycie innych części mowy, np. przymiotników (un buen profesor / una buena profesora) oraz zaimków dzierżawczych (nuestro, nuestra, vuestro, vuestra), dlatego mówimy nuestra casa, a także zaimków wskazujących (este, esta, aquel, aquella). (Przeczytaj artykuły: Wszystko o hiszpańskich przymiotnikach i Zaimki wskazujące po hiszpańsku).
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego rozpoczynające się akcentowaną głoską a występują z męskim rodzajnikiem określonym el, a nie z la:
el agua – woda
el hambre – głód.
Dzieje się tak, ponieważ w języku hiszpańskim dwie identyczne akcentowane głoski nie mogą następować po sobie: la agua, la hambre. W słowie mucha zakończenie -a nie jest akcentowane, dlatego mówimy np. mucha agua – dużo wody.
(Więcej o rodzajnikach przeczytasz tutaj).
Liczbę mnogą w języku hiszpańskim tworzymy zwykle poprzez dodanie końcówki -s do rzeczownika w liczbie pojedynczej:
casa→ casas (dom – domy).
Gdy rzeczownik kończy się na spółgłoskę, liczbę mnogą tworzymy przez dodanie końcówki -es:
reloj → relojes (zegar – zegary)
sillón → sillones (fotel – fotele)
ciudad → ciudades (miasto – miasta)
mujer → mujeres (kobieta – kobiety).
Rzeczowniki zakończone na z wymagają dodatkowo zamiany z na c, ponieważ w języku hiszpańskim litera z poza nielicznymi przypadkami nie występuje przed e. Na przykład liczba pojedyncza rzeczownika raz to vez, liczba mnoga to veces. Dlatego napiszemy:
Inne rzeczowniki tego typu to:
cruz → cruces (krzyż – krzyże)
luz → luces (światło – światła), np. muchas luces – dużo świateł
lápiz → lápices (ołówek – ołówki)
altavoz → altavoces (głośnik – głośniki)
nuez → nueces (orzech włoski – orzechy)
juez → jueces (sędzia – sędziowie)
disfraz → disfraces (przebranie – przebrania).
Zapamiętaj, że pez (w liczbie mnogiej peces) to żywe ryby.
Pamiętaj, że jeśli rzeczownik jest w liczbie mnogiej, rodzajnik oraz przymiotnik także muszą być wyrażone w liczbie mnogiej (las mejores pinturas).
Po hiszpańsku forma rodzaju męskiego liczby mnogiej może odnosić się zarówno do dwóch osób płci męskiej: hijo (syn) → hijos (synowie), jak i grupy złożonej z osób różnej płci, np. hijo e hija (syn i córka) → hijos (dzieci). Na przykład:
Podobnie jak w języku polskim niektóre rzeczowniki mają w danym znaczeniu tylko formę liczby mnogiej:
unas tijeras (jedne nożyczki) → dos tijeras (dwoje / dwie pary nożyczek).
Nie zawsze jednak są to te same rzeczowniki w obu językach, na przykład drzwi po hiszpańsku nazywamy puerta, w liczbie mnogiej puertas.
W języku hiszpańskim rzeczownik matematyka występuje w liczbie mnogiej.
Jeśli w liczbie pojedynczej rzeczownik ma akcent graficzny nad ostatnią sylabą, w liczbie mnogiej akcent ten znika, bo akcentujemy na drugą sylabę od końca:
autobús → autobuses
habitación → habitaciones.
W zdaniu napiszemy:
Rodzaj rzeczownika w języku hiszpańskim najłatwiej rozpoznać po końcówce. Z reguły rzeczowniki zakończone na -o mają rodzaj męski, a na -a, -ión i -ad są rodzaju żeńskiego.
Inne części mowy dopasowują się do rodzaju rzeczownika, np. przymiotniki (un buen profesor / una buena profesora) i zaimki dzierżawcze (nuestro, nuestra, vuestro, vuestra) – nuestra casa.
Liczbę mnogą rzeczowników tworzymy, głównie dodając odpowiednią końcówkę: -s lub -es.
Czy w hiszpańskim jest rodzaj nijaki?
Nie, w języku hiszpańskim występują tylko 2 rodzaje rzeczowników: męski i żeński.
Dlaczego piszemy el agua, skoro woda jest rodzaju żeńskiego?
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego zaczynające się akcentowaną głoską a występują z męskim rodzajnikiem określonym el, a nie z la. Dzieje się tak, ponieważ w języku hiszpańskim identyczne akcentowane głoski nie mogą być obok siebie. Tak samo w przypadku słowa la hambre – głód.
Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na hiszpański, stosując zasady opisane powyżej.
Wstaw odpowiednią formę liczby mnogiej poniższych rzeczowników.
Karolina
Czy wiesz, że w języku hiszpańskim czasownik być ma aż trzy odpowiedniki? Są to czasowniki ser, estar i haber. Nauka ich prawidłowego użycia stanowi jedno z większych wyzwań dla osób uczących się języka hiszpańskiego. Wszystko dlatego, że dla każdego czasownika zarezerwowane są konkretne konteksty i nie można stosować ich wymiennie. W tym artykule dokładnie przyjrzymy się zastosowaniu i odmianie czasownika SER.
Karolina
Pronombres de objeto directo to zaimki dopełnienia bliższego. Mogą one zastępować rzeczownik nieżywotny lub żywotny (osobowy) nazywający osobę lub rzecz, której czynność bezpośrednio dotyczy.
Karolina
W tym wpisie pokażemy, jak używać rodzajników w języku hiszpańskim, czyli krótkich wyrazów występujących przed rzeczownikiem. Znajomość rodzajników pozwala uniknąć wielu nieporozumień – często ich użycie lub pominięcie całkowicie zmienia znaczenie wypowiedzi.
