Zaimki wskazujące występują przed rzeczownikiem, który określają, np. esta caja – to pudło, aquel chico – tamten chłopak. Dlaczego przykłady esta i aquel tak bardzo się od siebie różnią? Dlatego, że w języku hiszpańskim zaimki wskazujące stosuje się w zależności od odległości obiektu od mówiącego.
Oto zaimki wskazujące w języku hiszpańskim (demostrativos) przedstawione w kolejności od tych określających rzeczowniki położone najbliżej, dalej i najdalej od nas:
Odległość | Rodzaj męski | Rodzaj żeński |
blisko | este chico | esta chica |
nieco dalej | ese chico | esa chica ta/tamta dziewczyna |
daleko | aquel chico | aquella chica tamta dziewczyna |
Odległość | Rodzaj męski | Rodzaj żeński |
|---|---|---|
blisko | estos chicos | estas chicas |
nieco dalej | esos chicos | esas chicas |
daleko | aquellos chicos | aquellas chicas |
Przedstawiając kogoś, używamy często samych form este i esta bez rzeczownika, np.:
Warto wiedzieć, że istnieją również trzy nieodmienne formy zaimków wskazujących, które występują wyłącznie bez rzeczownika i nie mają liczby mnogiej. Są to:
esto – to, to coś
eso – to/tamto, to/tamto coś
aquello – tamto, tamto coś.
Na przykład:
Gdy odnosimy się do rzeczy bardziej abstrakcyjnych, często stosujemy formę eso, nawet jeśli w tłumaczeniu w języku polskim pojawia się to. Esto stosujemy zwykle wtedy, gdy coś jest fizycznie blisko nas, np. wskazujemy na to palcem lub mamy to w rękach. W zdaniach w czasie przeszłym zwykle nie używamy formy esto.
Zaimki wskazujące często łączą się z odpowiednimi przysłówkami miejsca. Gdy coś/kogoś określamy za pomocą zaimków este, esta itd., znajduje się to tutaj (aquí). Gdy coś określamy przez ese, esa, znajduje się to tam (ahí), a gdy aquel, aquella – allí.
Przyjrzyj się tej zależności w uproszczonej tabeli:
Zaimek wskazujący | Przysłówek miejsca |
|---|---|
este, esta, estos, estas | aquí – tutaj |
ese, esa, esos, esas | ahí – tam (nieco dalej od mówiącego) |
aquel, aquella, aquellos, aquellas | allí – tam (daleko) |
Zaimki wskazujące służą do określania odległości w przestrzeni lub w czasie. Za ich pomocą wskazujemy wybraną rzecz, osobę czy wydarzenie. W trakcie nauki musisz pamiętać, że w języku hiszpańskim zaimki się odmienia – dopasowują się one do rodzaju i liczby rzeczownika, który poprzedzają. Hiszpanie inaczej postrzegają przestrzeń i wyróżniają aż trzy pary zaimków wskazujących, podczas gdy w języku polskim są tylko dwie.
