Pronombres de objeto directo – zaimki dopełnienia bliższego

Pronombres de objeto directo to zaimki dopełnienia bliższego. Mogą one zastępować rzeczownik nieżywotny lub żywotny (osobowy) nazywający osobę lub rzecz, której czynność bezpośrednio dotyczy.

W zależności od rodzaju i liczby rzeczownika używamy:

Musimy pamiętać, że rodzaj rzeczownika jest często różny w języku polskim i hiszpańskim. Zawsze należy zwracać uwagę na rodzaj w języku hiszpańskim i do niego dopasować zaimki. Tak jest w przypadku słowa obraz, który po hiszpańsku ma rodzaj żeński – una pintura. Dlatego napiszemy:

Możemy użyć też rzeczownika cuadro: ¿Te gusta este cuadro? Lo compré en una subasta.

Miejsce zaimków dopełnienia bliższego w zdaniu

W zdaniu zaimki te występują przed czasownikiem, np.

Wyjątkiem jest tryb rozkazujący, np.

Zauważ, że zaimek jest wtedy połączony z czasownikiem.

Jeśli w zdaniu występują dwa czasowniki, np. poder / tener que / querer + drugi czasownik w bezokoliczniku; estar + drugi czasownik w formie gerundio itp., zaimek możemy wstawić przed całym wyrażeniem lub połączyć z drugim czasownikiem, np.:

Czasowniki i dopełnienie bliższe

Czasowniki często używane z objeto directo to:

Zaimki dopełnienia bliższego odnoszące się bezpośrednio do osoby

Zaimki dopełnienia bliższego odnoszące się bezpośrednio do osoby, o której mówimy, są następujące:

Przyjrzyjmy się im w zdaniach:

Zauważ, że w funkcji dopełnienia bliższego dotyczącego 3. os. lp. rodzaju męskiego él, możemy użyć zaimka lo lub le. Ten drugi jest wynikiem procesu zwanego leísmo, czyli użycia zaimka dopełnienia dalszego le do określania dopełnienia bliższego dotyczącego rzeczowników osobowych. Dawniej tylko forma lo była akceptowana. Obecnie obie formy lo i le dla osoby él są akceptowane, a w niektórych regionach zaimek le jest używany w funkcji dopełnienia bliższego nawet częściej niż lo.

W odniesieniu do rodzaju żeńskiego używamy zaimka la. W poniższych przykładach użycie a wynika z tego, że czasownik conocer łączy się z tym właśnie przyimkiem i gdy określamy osobę, o której mówimy, stawiamy go przed rzeczownikiem.
Mówimy:

A w formie przeczącej zapiszemy:

Q&A – Preguntas y respuestas

• Kiedy używamy zaimków dopełnienia bliższego?
  Zaimki dopełnienia bliższego zastępują rzeczownik nieżywotny lub żywotny (osobowy) nazywający osobę lub rzecz, której czynność bezpośrednio dotyczy.

• Gdzie postawić zaimek dopełnienia bliższego?
  W zdaniu zaimki te występują przed czasownikiem. Wyjątek stanowią zdania rozkazujące, w których zaimek przyklejamy do czasownika – Déjame (Zostaw mnie), a także zdania z dwoma czasownikami – wtedy albo stawiamy zaimek przed całym wyrażeniem albo doczepiamy do czasownika, np. ¿Los puedes despertar? / ¿Puedes despertarlos? (Czy możesz ich obudzić?).

¡Hora de práctica!

Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na hiszpański, stosując zasady opisane powyżej.

1. Widzę, że masz kartę. Ja ją mam w domu.

   Veo que tienes la tarjeta. Yo la tengo en casa.

2. Ja (to) wiem. Ty tego nie wiesz?

   Yo lo sé. ¿Tú no lo sabes?

3. Strażnicy otwierają drzwi. Otwierają je rano.

   Los guardias abren la puerta. La abren por la mañana.

4. Zostaw mnie w spokoju.

   Déjame en paz.

5. Podobają mi się te spodnie. Przymierzę je (sobie).

   Me gustan estos pantalones. Me los voy a probar.

6. Kocham mojego męża. Kocham go bardzo.

   Quiero a mi marido. Lo quiero mucho.

7. Posłuchaj mnie. Musisz iść za nimi.

   Escúchame. Tienes que seguirlos.

8. Jeszcze masz swój samochód czy już go sprzedałeś?

   ¿Todavía tienes tu coche o ya lo has vendido?

Pokaż odpowiedzi