Odmiana czasowników nieregularnych w języku francuskim

W tym artykule poznasz wzory odmiany niektórych czasowników 3. grupy w czasie teraźniejszym (le présent).

Przypomnijmy, że czasowniki francuskie podzielone są na trzy grupy koniugacyjne:

  • 1. grupa – czasowniki regularne zakończone na -er

  • 2. grupa – czasowniki regularne zakończone na -ir

  • 3. grupa – czasowniki nieregularne.

O pierwszych dwóch grupach przeczytasz tutaj: Odmiana czasowników regularnych w języku francuskim.

Choć czasownikom nieregularnym trudno przypisać jeden schemat odmiany, w tym artykule podzieliliśmy je na kilka mniejszych grup, by ułatwić ich naukę. Oczywiście nie brakuje też wyjątków, które trzeba po prostu wykuć na pamięć. Pomogą w tym liczne przykłady. Zaczynamy!

Czasowniki całkowicie nieregularne – être i avoir

Podstawowe i bez wątpienia najczęściej stosowane francuskie czasowniki to être (być) i avoir (mieć). Oba są nieregularne. Są to tzw. czasowniki posiłkowe, których używamy do tworzenia czasów złożonych, takich jak le passé composé. Tym bardziej warto opanować ich odmianę już na samym początku nauki.

Être (być)

être
być

je suis

ja jestem

tu es

ty jesteś

il est

on jest

elle est

ona jest

on est

jest się

nous sommes

my jesteśmy

vous êtes

wy jesteście, pan/pani jest, państwo są

ils sont

oni są

elles sont

one są

Popatrz na poniższe przykłady:

Nous sommes polonais.
Jesteśmy Polakami.

Jean est français.
Jean jest Francuzem.

Avoir (mieć)

avoir

mieć

j’ai

mam

tu as

masz

il a

on ma

elle a

ona ma

on a

ma się

nous avons

mamy

vous avez

macie, pan/pani ma, państwo mają

ils ont

oni mają

elles ont

one mają

Przyjrzyj się odmianie avoir w poniższych zdaniach:

Moi, j’ai vingt ans.
Ja mam dwadzieścia lat.

Quel âge as-tu, toi ?
Ile ty masz lat?

Aller (iść, jechać)

Czasownik aller ma trzy tematy: vai-, va-, all-, i formę nieregularną ils/elles vont.


Oto odmiana czasownika aller (iść, jechać):

je

vais

tu

vas

il/elle/on

va

nous

allons

vous

allez

ils/elles

vont

Popatrz na przykłady. Po czasowniku aller użyjemy przyimka à przed nazwą miasta oraz en przed nazwą państwa rodzaju żeńskiego:

Je vais en Belgique.
Jadę do Belgii.

Ils vont à Bruxelles.
Oni jadą do Brukseli.

O przyimkach miejsca pisaliśmy tutaj: Les prépositions de lieu.

Faire (robić)

Poznajmy czasownik nieregularny faire (robić):

je fais

fais

tu

fais

il/elle

fait

on

fait

nous

faisons

vous

faites

ils/elles

font


Poniżej kilka przykładów:

Qu’est-ce que tu fais ?
Co robisz?

Yvonne fait la vaisselle.
Yvonne myje naczynia.

Demain, nous faisons des courses ensemble.
Jutro robimy razem zakupy.

Dire (mówić, powiedzieć)

Oto koniugacja czasownika dire (powiedzieć, mówić):

je

dis

tu

dis

il/elle/on

dit

nous

disons

vous

dites

ils/elles

disent

Widzimy dwa tematy: di-, dis-, oraz jedną formę nieregularną vous dites – mówicie, pan/pani mówi / państwo mówią.


Sprawdź przykładowe zdania z czasownikiem dire:

Qu’est-ce que tu dis ?
Co mówisz?

Il dit qu’il fait beau.
On mówi, że jest ładna pogoda.

Przypadki szczególne z dwoma tematami

Voir (widzieć) i croire (wierzyć, sądzić)

Oto kolejne często używane czasowniki nieregularne: voir i croire. Oba mają po dwa tematy:

  • voir: voi-, voy-

  • croire: croi-, croy-.

voir

widzieć, zobaczyć

croire

sądzić, myśleć, że, wierzyć

je

vois

crois

tu

vois

crois

il/elle/on

voit

croit

nous

voyons

croyons

vous

voyez

croyez

ils/elles

voient

croient

Oto przykłady:

Qu’est-ce que vous voyez là-bas ?
Co tam widzicie?

Je vois qu’il est triste.
Widzę, że on jest smutny.

Czasowniki zakończone na -IR z dwoma tematami

Partir (wyjeżdżać)

Czasownik partir (wyjeżdżać, pojechać) wygląda jak czasownik regularny 2. grupy, jednak odmienia się nieregularnie. A oto jego odmiana:

je

pars

tu

pars

il/elle/on

part

nous

partons

vous

partez

ils/elles

partent

Partir ma dwa tematy: par-, part-.


Popatrz na użycie partir w zdaniu. Czasownik partir łączy się z przyimkiem pour, np. 

Nous partons pour Rome.
Wyjeżdżamy do Rzymu.

Podobnie odmieniają się:

  • sortir – wychodzić

  • sentir – czuć, wąchać

  • dormir – spać

  • servir – podawać, serwować.

Czasowniki zakończone na -RE z jednym tematem

Attendre (czekać)

Teraz poznamy kilka czasowników 3. grupy, które odmieniają się jak attendre (czekać). Po odrzuceniu końcówki -re czasownika attendre pozostaje temat attend-.

j’

attends

tu

attends

il/elle/on

attend

nous

attendons

vous

attendez

ils/elles

attendent

Tak jak attendre odmieniają się następujące czasowniki:

  • descendre – schodzić, wysiadać

  • entendre – słyszeć

  • rendre – zwrócić

  • vendre – sprzedawać

  • dépendre de – zależeć od

  • répondre – odpowiedzieć

  • confondre – mylić

  • perdre – zgubić

  • mordre – gryźć, ugryźć.

Przyjrzyj się poniższym przykładom:

Elle attend le train.
Ona czeka na pociąg.

Ils perdent du temps à regarder la télé.
Oni tracą czas na oglądanie telewizji.

Ça dépend de quoi ?
Od czego to zależy?

Ici, on vend des fraises et des cerises.
Tu sprzedaje się truskawki i czereśnie.

Czasowniki zakończone na -RE z dwoma tematami

Kolejna grupa czasowników o nieregularnej odmianie to mettre (kłaść, położyć) i jego pochodne: permettre (pozwolić) oraz promettre (obiecać).


Oto ich odmiana:

mettre
kłaść, położyć

permettre
pozwolić

promettre
obiecać

je

mets

permets

promets

tu

mets

permets

promets

il/elle/on

met

permet

promet

nous

mettons

permettons

promettons

vous

mettez

permettez

promettez

ils/elles

mettent

permettent

promettent

Widzimy w odmianie dwa tematy: met-, mett-; permet-, permett-; promet-, promett-.

Zależnie od kontekstu czasownik mettre może mieć różne znaczenia: kłaść, położyć, stawiać, postawić, nałożyć, założyć, włożyć, wlać, nalać, dodać, nasypać, wsypać, umieszczać itp.


Spójrzmy na kilka przykładów. Uwaga! Czasowników permettre i promettre używamy z przyimkiem de i bezokolicznikiem.

Papa permet de mettre la télé.
Tato pozwala włączyć telewizor.

Je promets d’acheter des petits pains.
Obiecuję kupić bułki.

Je promets de venir l’après-midi.
Obiecuję, że przyjdę po południu.

Czasowniki zakończone na -IR, -RE, -OIR z trzema tematami

Venir, revenir, tenir i devenir

Czasowniki venir (przyjść, przyjechać), revenir (wrócić), tenir (trzymać) i devenir (zostać kimś/stać się jakimś) odmieniają się tak samo. Oto wzór ich odmiany:

venir
przyjść, przyjechać

revenir
wrócić

devenir
zostać kimś/stać się jakimś

tenir
trzymać

je

viens

reviens

deviens

tiens

tu

viens

reviens

deviens

tiens

il/elle/on

vient

revient

devient

tient

nous

venons

revenons

devenons

tenons

vous

venez

revenez

devenez

tenez

ils/elles

viennent

reviennent

deviennent

tiennent


W odmianie tych czasowników są trzy tematy:

  • venir: vien-, ven-, vienn-

  • revenir: revien-, reven-, revienn-

  • devenir: devien-, deven-, devienn-

  • tenir: tien-, ten-, tienn-.


Oto kilka przykładów ich użycia:

Maman vient avec lui ?
Mama przychodzi z nim?

Je reviens tard à la maison.
Wracam późno do domu.

Revenez vite !
Wracajcie szybko!

Chcesz swobodnie tworzyć zdania i odmieniać francuskie czasowniki?

Rozpocznij naukę francuskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:

  • Dostęp do nauki wybranego języka i 4 tryby nauki: fiszki, słuchanie, pisanie, wymowa.
  • Ponad 1200 lekcji z zakresu codziennej komunikacji, słownictwa, gramatyki i języka biznesowego.
  • Inteligentny Algorytm Powtórek, który analizuje Twoje postępy w nauce.
  • Ponad 250 godzin nagrań prawdziwych native speakerów.

Entraînons-nous !

Czas na ćwiczenia! Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na francuski, stosując czasowniki nieregularne w odpowiedniej formie.

  1. Jadę do Francji.
    Je vais en France.

  2. Kładę obrus na stół.
    Je mets une nappe sur la table.

  3. Pozwalasz tutaj palić?
    Tu permets de fumer ici ?

  4. Obiecuję, że będę na czas.
    Je promets d’être à l’heure.

  5. Wracasz sama?
    Tu reviens seule ?

  6. Mama trzyma dziecko za rękę.
    Maman tient l’enfant par la main.

  7. Czekamy na dworcu.
    Nous attendons à la gare.

  8. Oni mówią byle co.
    Ils disent n’importe quoi.

  9. Przyjeżdżają oboje.
    Ils viennent tous les deux.

  10. Niech państwo poczekają.
    Attendez, s’il vous plaît.

  11. Ta decyzja nie zależy ode mnie.
    Cette décision ne dépend pas de moi.

  12. One słyszą śpiew ptaków.
    Elles entendent le chant des oiseaux.

  13. Widzisz, to łatwe.
    Tu vois , c’est facile.

  14. Czy ona dobrze widzi w okularach?
    Elle voit bien avec ses lunettes ?

  15. (On) jest kucharzem. Zajmuje się gotowaniem.
    Il est cuisinier. Il fait la cuisine.

Więcej z języka francuskiego

Ewa

Zaimki dzierżawcze w języku francuskim

Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).

Karolina

Wszystko o francuskich rodzajnikach określonych i nieokreślonych

W języku francuskim występują trzy typy rodzajników: nieokreślone, określone, cząstkowe. W tym artykule omówimy użycie rodzajników nieokreślonych i określonych. Przeczytaj i zrozum, jakie informacje o rzeczowniku przekazuje każdy z nich.

Ewa

Elizja i łączenia międzywyrazowe w języku francuskim

Język francuski wydaje się wielu osobom trudny głównie ze względu na wymowę. Dlatego wyjaśniamy dwa podstawowe zagadnienia fonetyczne, dzięki którym łatwiej opanujesz rozumienie tekstu mówionego. Zapraszamy Cię do świata elizji i łączeń międzywyrazowych.