W języku angielskim występują trzy typy trybu warunkowego (conditionals). Dzisiaj przyjrzymy się pierwszemu z nich.
Zastosowanie First Conditional
First Conditional (pierwszy tryb warunkowy) odnosi się do przyszłości. Tworzymy go za pomocą spójnika if (jeśli), wprowadzającego warunek, który musi zostać spełniony, żeby doszło do opisanego w drugiej części zdania skutku.
First Conditional – budowa
Po if używamy czasu Present Simple (lub innego czasu teraźniejszego), a w drugiej części zdania wstawiamy zwykle czasownik poprzedzony will. Spójrz na schemat:
If + Present Simple, + Future Simple.
Na przykład:
If I see him, I will tell him to call you.
Jeśli go zobaczę, powiem mu, żeby do ciebie zadzwonił.
Możemy zmieniać szyk zdania. Pamiętajmy jednak, że po if zawsze musimy użyć czasu teraźniejszego, mimo że w języku polskim występuje czas przyszły.
Future Simple + if + Present Simple.
Oto przykład:
I’ll visit you if I go to London.
Odwiedzę cię, jeśli pojadę do Londynu.
Zapamiętaj! Gdy zdanie rozpoczynamy od if, stawiamy przecinek przed jego drugą częścią. Jeśli natomiast if znajduje się w środku zdania, nie stawiamy przecinków.
Takich samych form użyjemy, gdy zamiast if zastosujemy spójniki: when (kiedy),as soon as(jak tylko) czy unless (jeśli nie), np.:
When I finish work, I will go to the gym.
Kiedy skończę pracę, pójdę na siłownię.
As soon as I get back home, I’ll take a shower.
Jak tylko wrócę do domu, wezmę prysznic.
You will never know what it tastes like unless you try it.
Nigdy nie dowiesz się, jak to smakuje, jeśli tego nie spróbujesz.
Co zamiast will?
W zdaniach warunkowych zamiast czasu przyszłego można też użyć:
trybu rozkazującego, np.:
If you have any doubts, ask him.
Jeśli będziesz miał jakiekolwiek wątpliwości, spytaj go.
czasownika modalnego, np.:
If you have any doubts, you can ask him.
Jeśli będziesz miał jakiekolwiek wątpliwości, możesz go spytać.
O angielskich czasownikach modalnych pisaliśmy tu: Modal verbs
Zero Conditional vs First Conditional
W języku angielskim występuje też tzw. Zero Conditional. Stosujemy go wtedy, gdy mówimy o sytuacjach ogólnych, zasadach lub regułach, np.
If it rains, we stay at home.
Jeśli pada, zostajemy w domu.
Nie mówimy tutaj o warunku w czasie przyszłym, tylko opisujemy sytuację powtarzającą się, regułę – jest to nasz zwyczaj, zawsze tak robimy. Wtedy w obu częściach zdania stosujemy czas Present Simple.
Porównaj tę konstrukcję z pierwszym trybem warunkowym:
If it rains, we will stay at home.
Jeśli będzie padać, zostaniemy w domu.
Więcej o zerowym trybie warunkowym dowiesz się tutaj: Zero Conditional
Q&A – pytania i odpowiedzi
Kiedy używamy pierwszego trybu warunkowego? Tryb warunkowy typu 1 służy do mówienia o zdarzeniu, które będzie miało miejsce w przyszłości, jeśli zostanie spełniony określony warunek.
Czy mogę używać will po if? Nie. Po if w First Conditional zawsze używamy czasu teraźniejszego – Present Simple.
Czy można stosować inne spójniki niż if? Tak! Często używane spójniki to when, as soon as, unless.
Czym różni się First Conditional od Zero Conditional? First Conditional dotyczy przyszłości i konkretnych sytuacji, a Zero Conditional odnosi się do ogólnych prawd i reguł.
Chcesz opanować angielskie tryby warunkowe?
Rozpocznij naukę angielskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:
Dostęp do nauki wybranego języka i 4 tryby nauki: fiszki, słuchanie, pisanie, wymowa.
Ponad 1200 lekcji z zakresu codziennej komunikacji, słownictwa, gramatyki i języka biznesowego.
Inteligentny Algorytm Powtórek, który analizuje Twoje postępy w nauce.
Ponad 250 godzin nagrań prawdziwych native speakerów.