Poznaliśmy już zasady użycia rodzajników określonych i nieokreślonych w języku włoskim. Możesz o nich przeczytać tutaj: Przewodnik po rodzajniku określonym oraz Przewodnik po rodzajniku nieokreślonym i cząstkowym. Najczęściej przed rzeczownikiem postawimy rodzajnik, jednak w niektórych kontekstach zostanie on pominięty.
Rodzajnik pominiemy w przypadku połączenia przymiotnika dzierżawczego (z wyjątkiem loro) z nazwą członka rodziny w liczbie pojedynczej. Nazwa ta nie może być zdrobniona ani nie mogą jej towarzyszyć określenia – w takich sytuacjach będziemy musieli zastosować rodzajnik.
Spójrz na przykłady poniżej:
mio fratello – mój brat
vostra sorella – wasza siostra
tuo padre – twój ojciec
sua cugina – jego/jej kuzynka
ALE:
il mio fratellino – mój braciszek
la vostra sorella maggiore – moja starsza siostra
il tuo papà – twój tata
la sua cugina italiana – jego/jej kuzynka Włoszka
Rodzajnik pominiemy też przy rzeczownikach w wołaczu, np.
ALE:
Przyjrzyj się liście wyrażeń przyimkowych, w których nie użyjemy rodzajnika:
in ufficio – w biurze
a casa – w/do domu
con gioia – z radością
di metallo – z metalu
un chilo di mele – kilo jabłek
pieno di gioia – pełny radości
per sbaglio – przez pomyłkę
a piedi – pieszo
in macchina – samochodem
in bicicletta – rowerem.
Przed nazwami zawodów, narodowości i wyznań, jeśli występują po czasowniku essere (być) lub diventare (zostać, stać się), nie postawimy rodzajnika, np.:
Uwaga!
Jeśli mówiąc o czyimś zawodzie, użyjemy czasownika fare (robić) (w tym kontekście – trudnić się, zajmować się) – nazwę zawodu musimy poprzedzić rodzajnikiem określonym, np.:
Jeśli nazwom zawodów, narodowości lub wyznań towarzyszą dodatkowe określenia, konieczne będzie zastosowanie rodzajnika nieokreślonego, np.:
Są sytuacje, w którym użycie rodzajnika nie jest obowiązkowe:
Możemy pominąć rodzajnik w wyliczeniach, zarówno z rzeczownikami w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej, np.:
Możemy także pominąć go w konstrukcjach typu:
oraz
Czy zawsze używamy rodzajnika w języku włoskim?
Nie, są sytuacje, w których możemy go pominąć.
Kiedy nie stawiamy rodzajnika przed rzeczownikiem?
W niektórych połączeniach przymiotnika dzierżawczego z członkiem rodziny, przy rzeczownikach w wołaczu, w utartych wyrażeniach przyimkowych, przed nazwami zawodów, narodowości, wyznań (gdy występują po czasowniku essere i diventare).
Czy zdrobniałej nazwie członka rodziny towarzyszy rodzajnik?
Nie, w tym przypadku rodzajnik pomijamy.
Wyrażenie 'ich kuzyn' zapiszemy z rodzajnikiem czy bez?
Bez, ponieważ w przypadku połączenia przymiotnika dzierżawczego loro z nazwą członka rodziny rodzajnik zostaje pominięty – powiemy: loro cugino.
Czy wyrażeniu 'moja siostra' będzie towarzyszył rodzajnik?
Nie, ponieważ nie jest to forma zdrobniała, nie towarzyszy jej dodatkowe określenie oraz jest w liczbie pojedynczej. Powiemy zatem: mia sorella.
Czy używamy rodzajników przy wyliczeniach?
W takiej sytuacji jego użycie jest fakultatywne.
Przetłumacz podane zdania z języka polskiego na włoski:
