Czasownik DECIR – odmiana i charakterystyka

Czasownik DECIR – znaczenie i użycie

Czasownik decir po polsku oznacza mówić. Stosujemy go w różnych kontekstach związanych z aktem mowy. Czasownika decir zazwyczaj użyjemy, aby:

  • przekazać wiadomość, udzielić komuś informacji lub je zdobyć

    Os digo una cosa.
    Powiem wam jedną rzecz.
    Disculpe, ¿me puede decir dónde están los servicios?
    Przepraszam pana, czy może mi pan powiedzieć, gdzie są toalety?

  • przytoczyć czyjeś słowa

    Ellos dicen que es imposible.
    Oni mówią, że to niemożliwe.

  • wydać polecenie lub instrukcje

    Diles que sigan recto y en la rotonda giren a la derecha.
    Powiedz im, żeby dalej jechali prosto, a na rondzie skręcili w prawo.

  • odebrać telefon – po podniesieniu słuchawki powiemy:

    • Dígame Słucham, gdy nie wiemy, kto dzwoni,

    • Dime – dosł. Powiedz mi, gdy wiemy, kto dzwoni.

Czasownik DECIR w zdaniu

Uwaga! Decir należy do grupy czasowników, których zwykle używamy z dopełnieniem dalszym w odniesieniu do osób, czyli odpowiadamy na pytanie (powiedzieć) komu?. Przyjrzyj się poniższym zdaniom i zwróć uwagę na formy zaimków dopełnienia dalszego:

¿Os digo la verdad?
Powiedzieć wam prawdę?

No le dije nada.
Nie powiedziałem mu nic.

Les dije la verdad, pero ellos no me dijeron nada.
Powiedziałem im prawdę, ale oni nic mi nie powiedzieli.

Więcej o dopełnieniu dalszym dowiesz się z naszego tekstu: Pronombres de objeto indirecto – zaimki dopełnienia dalszego

Wyrażenia z DECIR

Czasownik decir występuje też w popularnych określeniach, które można usłyszeć w codziennych rozmowach:

  • a decir verdadprawdę mówiąc

  • es decir – to znaczy, czyli
    Tego zwrotu używamy, gdy chcemy wyjaśnić to, co powiedzieliśmy.

  • mejor dicho – to znaczy, a raczej (dosł. lepiej powiedziane)
    Gdy chcemy poprawić lub doprecyzować to, co właśnie zostało powiedziane.

Odmiana czasownika DECIR

Czasownik decir należy do grupy czasowników nieregularnych. Jest też często stosowany na co dzień, dlatego warto warto utrwalić sobie jego odmianę w najczęściej używanych czasach.

Odmiana DECIR w czasie teraźniejszym

W czasie teraźniejszym (presente de indicativo) czasownik decir (mówić) odmienia się następująco:

yo

digo

dices

él/ella/usted

dice

nosotros/as

decimos

vosotros/as

decís

ellos/ellas/ustedes

dicen

Odmiana DECIR w czasie przeszłym

Odmiana DECIR w pretérito indefinido

O użyciu czasu indefinido przeczytasz w tym artykule, tutaj skupimy się na odmianie czasownika decir. Pamiętaj, że czas przeszły pretérito indefinido stosujemy, gdy mowa o wydarzeniach zakończonych w przeszłości, w zamkniętym przedziale czasu.

Formy decir (mówić) w indefinido:

yo

dije

dijiste

él/ella/usted

dijo

nosotros/nosotras

dijimos

vosotros/vosotras

dijisteis

ellos/ellas/ustedes

dijeron


Spójrzmy na przykładowe zdanie:

Me dijo muchas cosas interesantes.
Powiedział mi dużo ciekawych rzeczy.

Odmiana DECIR w pretérito perfecto

Tego czasu używamy najczęściej, gdy mówimy o sytuacji, która miała miejsce niedawno, lub gdy mówimy o wydarzeniu przeszłym, ale bez podania dokładnego czasu. Popatrz:

¡Oye!, acabo de hablar con Belén. Me ha dicho que hoy no viene.
Słuchaj, właśnie rozmawiałem z Belén. Powiedziała mi, że dziś nie przychodzi.

To połączenie odmienionego czasownika haber (he/has/ha/hemos/habéis/han) i participio pasado (końcówki -ado lub -ido). Forma participio dla decir – podobnie jak w innych czasach – jest nieregularna.

A tak prezentuje się pełna odmiana:

yo

he dicho

has dicho

él/ella/usted

ha dicho

nosotros/nosotras

hemos dicho

vosotros/vosotras

habéis dicho

ellos/ellas/ustedes

han dicho

Odmiana DECIR w pretérito imperfecto

Czas pretérito imperfecto to czas przeszły, którego używamy, gdy chcemy opowiedzieć o wydarzeniach powtarzających się w przeszłości, a także by nakreślić tło wydarzeń lub wskazać ich przyczyny. Oto przykład:

No oímos bien lo que decía Jorge porque estábamos demasiado lejos.
Nie słyszeliśmy dobrze tego, co mówił Jorge, ponieważ byliśmy zbyt daleko.

Pełna odmiana decir w imperfecto wygląda następująco:

yo

decía

decías

él/ella/usted

decía

nosotros/nosotras

decíamos

vosotros/vosotras

decíais

ellos/ellas/ustedes

decían

Odmiana DECIR w czasie przyszłym

W czasie przyszłym futuro imperfecto czasownik decir również zachowuje nieregularność. Końcówki pozostają takie same jak w odmianie czasowników regularnych, ale zmienia się temat:

yo

diré

dirás

él/ella/usted

dirá

nosotros/nosotras

diremos

vosotros/vosotras

diréis

ellos/ellas/ustedes

dirán

Przykładowo:

Ya me dirás.
Jeszcze mi dasz znać (dosł. powiesz).

Imperativo – użycie DECIR w trybie rozkazującym

Odmiana czasownika decir w trybie rozkazującym jest nieregularna i wygląda następująco:


imperativo

imperativo negativo

di
powiedz

no digas
nie mów

usted

diga
proszę mówić

no diga
proszę nie mówić

nosotros/nosotras

digamos
mówmy

no digamos
nie mówmy

vosotros/vosotras

decid
powiedzcie

no digáis
nie mówcie

ustedes

digan
proszę mówić

no digan
proszę nie mówić

Różnice między DECIR, HABLAR i CONTAR

Czasownik decir to nie jedyny zwrot, którego używamy, aby opisać czynność mówienia czy porozumiewania się. W zależności od kontekstu możemy też posłużyć się czasownikami hablar (rozmawiać) i contar (opowiedzieć).


Hablar użyjemy częściej, aby odnieść się do dialogu, rozmowy czy wymiany zdań, często występuje z różnymi przyimkami:

  • hablar de – rozmawiać o

  • hablar con alguien – rozmawiać z kimś

  • hablar con – rozmawiać z

  • hablar de/sobre – rozmawiać o


Czasownika hablar zazwyczaj używamy też, gdy określamy sposób mówienia (szybko, wolno) czy język, w którym mówimy, np.:

Habla más despacio, por favor.
Mów wolniej, proszę.

¿Hablas español?
Mówisz po hiszpańsku?


Czasownik contar to dosłownie opowiedzieć lub liczyć. Używany jest wtedy, gdy mówimy o jakimś sekrecie, prawdzie, historii, opowieści, bajce w znaczeniu powiedzieć/opowiedzieć, ale często tłumaczony jest jako mówić.

¿Te gusta contar chistes?
Lubisz opowiadać kawały?

Te lo voy a contar todo.
Powiem ci wszystko.


Uwaga! Jeżeli chodzi o mówienie prawdy, to czasowniki decir i contar możemy stosować wymiennie. Mówimy contar la verdad lub decir la verdad.

Siempre digo/cuento la verdad.
Zawsze mówię prawdę.

Chcesz opanować hiszpańską odmianę czasowników?

Rozpocznij naukę hiszpańskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:

  • Dostęp do nauki wybranego języka i 4 tryby nauki: fiszki, słuchanie, pisanie, wymowa.
  • Ponad 1200 lekcji z zakresu codziennej komunikacji, słownictwa, gramatyki i języka biznesowego.
  • Inteligentny Algorytm Powtórek, który analizuje Twoje postępy w nauce.
  • Ponad 250 godzin nagrań prawdziwych native speakerów.

¡Hora de práctica!

Pora na ćwiczenia! Wstaw do poniższych zdań odpowiednie formy czasowników decir, hablar i contar.

  1. Volveremos en la segunda quincena de mayo, es _____, entre el 15 y el 31.
    Volveremos en la segunda quincena de mayo, es decir, entre el 15 y el 31. (Wrócimy w drugiej połowie maja, to znaczy między 15 a 31.)

  2. Nos gusta ____ de cine.
    Nos gusta hablar de cine. (Lubimy rozmawiać o kinie.)

  3. Siempre le _____ la misma historia.
    Siempre le cuento la misma historia. (Zawsze opowiadam mu tę samą historię.)

  4. No se lo _____ todavía, pero se lo _____ esta noche.
    No se lo hemos dicho todavía, pero se lo diremos esta noche. (Jeszcze mu tego nie powiedzieliśmy, ale powiemy mu to dziś wieczorem.)

  5. Tienes que _____ la verdad.
    Tienes que decirle/contarle la verdad. (Musisz powiedzieć mu prawdę.)

  6. Debo ____ con él.
    Debo hablar con él. (Muszę z nim porozmawiać.)

Więcej z języka hiszpańskiego

Karolina

Hiszpański czasownik być – SER

Czy wiesz, że w języku hiszpańskim czasownik być ma aż trzy odpowiedniki? Są to czasowniki ser, estar i haber. Nauka ich prawidłowego użycia stanowi jedno z większych wyzwań dla osób uczących się języka hiszpańskiego. Wszystko dlatego, że dla każdego czasownika zarezerwowane są konkretne konteksty i nie można stosować ich wymiennie. W tym artykule dokładnie przyjrzymy się zastosowaniu i odmianie czasownika SER.

Karolina

Pronombres de objeto directo – zaimki dopełnienia bliższego

Pronombres de objeto directo to zaimki dopełnienia bliższego. Mogą one zastępować rzeczownik nieżywotny lub żywotny (osobowy) nazywający osobę lub rzecz, której czynność bezpośrednio dotyczy.

Karolina

Rodzajniki w języku hiszpańskim

W tym wpisie pokażemy, jak używać rodzajników w języku hiszpańskim, czyli krótkich wyrazów występujących przed rzeczownikiem. Znajomość rodzajników pozwala uniknąć wielu nieporozumień – często ich użycie lub pominięcie całkowicie zmienia znaczenie wypowiedzi.