Zaimki wskazujące w języku francuskim

Adjectifs et pronoms démonstratifs, czyli zaimki wskazujące pozwalają wskazać rzecz lub osobę, o której mowa. Najpierw powiemy o zaimkach przymiotnych (adjectifs): ce/cet, cette, ces, które stoją przed rzeczownikiem. Następnie przyjrzymy się zaimkom rzeczownym (pronoms): celui, celle, ceux, celles, które zastępują rzeczownik. Obu rodzajom francuskich zaimków wskazujących odpowiadają polskie zaimki: ten, ta, ci/te lub tamten, tamta, tamci/tamte.

Adjectifs démonstratifs (zaimki przymiotne wskazujące)

Określniki rzeczownika, które nie tylko informują o jego rodzaju i liczbie, lecz także dokładnie wskazują, o której osobie lub rzeczy mówimy, to zaimki (przymiotne) wskazujące – les adjectifs démonstratifs.

Oto one:

cette (r.ż. lp.)

Cette femme est belleTa kobieta jest piękna.

ce (r.m. lp.)

Ce tableau est moche.Ten obraz jest brzydki.

cet (r.m. lp. przed samogłoską lub h niemym)

Cet ordinateur ne marche pas.Ten komputer nie działa.

Cet homme vient de loin.Ten człowiek przybył z daleka.

ces (r.ż. i r.m. lm.)

Ces garçons apprennent à nager.Ci chłopcy uczą się pływać.

Ces voitures ne sont pas à vendre.Te samochody nie są na sprzedaż.

W różnych sytuacjach życia codziennego musimy umieć wskazać, o kogo lub o co nam dokładnie chodzi. Gdy wskazujemy na daną osobę lub rzecz, która znajduje się bliżej nas (ten, ta, ci, te), po rzeczowniku z zaimkiem wskazującym (ce, cet, cette, ces) i po myślniku postawimy partykułę -ci. Gdy rzecz lub osoba znajduje się dalej (tamten, tamta, tamci, tamte), do rzeczownika dodamy partykułę -là, np.:

Ce magasin-ci est ouvert et ce magasin-là est fermé.
Ten sklep jest otwarty, a tamten jest zamknięty.

Wtedy, gdy nie tworzymy opozycji dwóch rzeczowników (tentamten), w języku codziennym częściej stosujemy partykułę -là, wskazując na jakiś przedmiot/osobę (bez względu na odległość). Jest to sposób na wzmocnienie funkcji wskazującej zaimka. Np.:

Prends ces gants-là.
Weź te rękawiczki.

J’aime ce tableau-là.
Podoba mi się ten obraz.

Gdy chcemy wskazać dodatkowo na miejsce, w którym ktoś lub coś się znajduje, używamy wyrażenia là-bastam, np.:

Je regarde ces oiseaux, là-bas.
Patrzę na te ptaki, tam.

Chcesz utrwalić informacje o francuskich zaimkach?

Rozpocznij naukę francuskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:

  • Dostęp do nauki wybranego języka i 4 tryby nauki: fiszki, słuchanie, pisanie, wymowa.
  • Ponad 1200 lekcji z zakresu codziennej komunikacji, słownictwa, gramatyki i języka biznesowego.
  • Inteligentny Algorytm Powtórek, który analizuje Twoje postępy w nauce.
  • Ponad 250 godzin nagrań prawdziwych native speakerów.

Pronoms démonstratifs (zaimki rzeczowne wskazujące)

Zaimki wskazujące, które mogą zastąpić rzeczownik, mają następujące formy:

celle (r.ż. lp.) – ta

celles (r.ż. lm.) – te

celui (r.m. lp.) – ten

ceux (r.ż. lm.) – ci

Pronoms démonstratifs często są używane przed zaimkiem względnym: celui qui/que…, celle qui/que…, ceux qui/que…, celles qui/que…, np.:

Elle a jeté cette lampe, celle que je n’aimais pas.
Ona wyrzuciła tę lampę, tę, której nie lubiłem.

Elle a jeté cette lampe, celle qui était dans ma chambre.
Ona wyrzuciła tę lampę, tę, która była w moim pokoju.

Zaimki rzeczowne wskazujące (tak samo jak rzeczowniki) mogą być wzmocnione partykułą -ci/-là:

celui-ci / celui-là – ten/tamten

ceux-ci / ceux-là – ci/tamci

celle-ci / celle-là – ta/tamta

celles-ci / celles-là – te/tamte

Porównaj użycie zaimków wskazujących przymiotnych z rzeczownymi:

Ce magasin-ci est ouvert. Celui-là est fermé.
Ten sklep jest otwarty. Tamten jest zamknięty.

Zaimek przymiotny (ce) stoi przed rzeczownikiem, a rzeczowny (celui) zastępuje rzeczownik opisywany w zdaniu.

Zaimek ça

W języku potocznym często używany jest zaimek wskazujący ça (to), który odnosi się do czegoś, o czym wcześniej była mowa. Zastępuje on całą wypowiedź lub podkreśla bardziej wartość wskazującą zaimka ce (to) w wyrażeniu c’est (to jest), np.:

Ça, ce n’est pas un problème.
To, to nie jest problem.

Ça, c’est la carte d’identité de Jean.
To, to jest dowód osobisty Jeana.

Tu veux réparer le vélo ? Ça, c’est difficile.
Chcesz naprawić rower? To jest trudne.

Comment ça s’écrit ?
Jak to się pisze?

Podsumowanie

Jak widzisz, w języku francuskim stosowanie zaimków wskazujących nie jest wcale trudne. Ich znajomość jest natomiast niezbędna do codziennej komunikacji, ponieważ są bardzo często używane w języku mówionym i pozwalają na uniknięcie powtórzeń. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między adjectifs i pronoms démonstratifs i stosować odpowiednie zaimki w zależności od sytuacji.

Niżej znajdziesz ćwiczenia, dzięki którym utrwalisz przedstawione zasady.

Entraînons-nous !

Wykorzystując opisane zasady, przetłumacz poniższe zdania na język francuski i poćwicz użycie francuskich adjectifs et pronoms démonstratifs!

  1. Ten bilet nie jest ważny.
    Ce billet n’est pas valable.

  2. To drzewo ma sto lat.
    Cet arbre a cent ans.

  3. Chcesz przymierzyć te buty czy tamte buty?
    Tu veux essayer ces chaussures-ci ou ces chaussures-.

  4. Oni mieszkają w tej dzielnicy.
    Ils habitent dans ce quartier-.

  5. Kim jest ta osoba tam?
    Qui est cette personne, là-bas ?

  6. Ten komputer jest szybszy od tamtego.
    Cet ordinateur-ci est plus rapide que celui-là.

  7. Te bilety są droższe od tamtych.
    Ces billets-ci sont plus chers que ceux-là.

  8. Czerwony samochód jest zepsuty, weźcie ten, który jest z lewej.
    La voiture rouge est en panne, prenez celle qui est à gauche.

  9. A to, to jest paszport Paula.
    Et ça, c’est le passeport de Paul.

  10. To mi nie przeszkadza.
    Ça ne me dérange pas.

Więcej z języka francuskiego

Ewa

Zaimki dzierżawcze w języku francuskim

Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).

Karolina

Wszystko o francuskich rodzajnikach określonych i nieokreślonych

W języku francuskim występują trzy typy rodzajników: nieokreślone, określone, cząstkowe. W tym artykule omówimy użycie rodzajników nieokreślonych i określonych. Przeczytaj i zrozum, jakie informacje o rzeczowniku przekazuje każdy z nich.

Ewa

Elizja i łączenia międzywyrazowe w języku francuskim

Język francuski wydaje się wielu osobom trudny głównie ze względu na wymowę. Dlatego wyjaśniamy dwa podstawowe zagadnienia fonetyczne, dzięki którym łatwiej opanujesz rozumienie tekstu mówionego. Zapraszamy Cię do świata elizji i łączeń międzywyrazowych.