Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).
Zaimki przymiotne (adjectifs) to: mon/ma/mes (mój/moja/moje/moi), ton/ta/tes (twój/twoja/twoje/twoi), son/sa/ses (jego/jej), notre/nos (nasz/nasza/nasi/nasze), votre/vos (wasz/wasza/wasi/wasze), leur/leurs (ich). Występują one RAZEM z rzeczownikiem.
Zaimki rzeczowne (pronoms) to: le mien/la mienne/les miens/les miennes (mój, moja, moje, moi), le tien/la tienne/les tiens/les tiennes (twój/twoja/twoje/twoi), le sien/la sienne/les siens/les siennes (jego/jej), le nôtre/la nôtre/les nôtres (nasz/nasza/nasi/nasze), le vôtre/la vôtre/les vôtres (wasz/wasza/wasi/wasze), le leur/la leur/les leurs (ich).Używamy ich ZAMIAST rzeczownika.
Zaimki przymiotne dzierżawcze wskazują na rodzaj rzeczownika (męski, żeński), liczbę (pojedyncza, mnoga) oraz przynależność.
Gdy coś należy do mnie, mówimy:
mon cahier (r.m. lp.) | mój zeszyt |
ma poupée (r.ż. lp.) | moja lalka |
mes amis (r.m. lm.) | moi przyjaciele |
mes amies (r.ż. lm.) | moje przyjaciółki |
Gdy coś należy do ciebie, mówimy:
ton vélo (r.m. lp.) | twój rower |
ta robe (r.ż. lp.) | twoja sukienka |
tes copains (r.m. lm.) | twoi koledzy |
tes chaussures (r.ż. lm.) | twoje buty |
Gdy coś należy do niego lub do niej, mówimy:
son frère (r.m. lp.) | jego/jej brat |
sa sœur (r.ż. lp.) | jego/jej siostra |
ses parents (r.m. lm.) | jego/jej rodzice |
ses cousines (r.ż. lm.) | jego/jej kuzynki |
Jeśli coś jest nasze, powiemy:
notre père (r.m. lp.) | nasz ojciec |
notre mère (r.ż. lp.) | nasza matka |
nos cousins (r.m. lm.) | nasi kuzyni |
nos tantes (r.ż. lm.) | nasze ciocie |
Gdy coś należy do was (do pana/pani/państwa), mówimy:
votre bagage (r.m. lp.) | wasz/pana/pani/państwa bagaż |
votre tante (r.ż. lp.) | wasza/pana/pani/państwa ciotka |
vos passeports (r.m. lm.) | wasze/państwa paszporty |
vos valises (r.ż. lm.) | wasze/pana/pani/państwa walizki |
Gdy coś należy do nich, mówimy:
leur appartement (r.m. lp.) | ich mieszkanie |
leur cuisine (r.ż. lp.) | ich kuchnia |
leurs voisins (r.m. lm.) | ich sąsiedzi |
leurs filles (r.ż. lm.) | ich córki |
W języku polskim możemy użyć jednej formy zaimka względem różnych osób, np. mam swój bilet, ty masz swój bilet itd. W języku francuskim musimy stosować formę odpowiednią dla danej osoby i zgodną z rodzajem i liczbą rzeczownika, np.:
Przed rzeczownikiem, który zaczyna się od samogłoski lub h niemego, bez względu na jego rodzaj postawimy zawsze formy rodzaju męskiego mon, ton, son, np.:
Ale: C’est ta petite amie ? – To twoja dziewczyna?
Pamiętajmy, że jeśli mówimy o posiadaniu czegoś w liczbie mnogiej, to w przypadku jednej osoby, która coś posiada, powiemy np. ses vêtements (jego/jej ubrania), a gdy chodzi o wiele osób – leurs vêtements (ich ubrania).
Bardzo częstym błędem jest używanie form son/sa/ses zamiast leur/leurs. Nie mówimy:
Powiemy natomiast:
W odniesieniu do ubrań i rzeczy, które posiadamy, bardzo często używamy w języku francuskim zaimka dzierżawczego, np.:
Zaimka dzierżawczego używamy też w wielu zwrotach dotyczących sytuacji z życia codziennego, np.:
Gdy używamy formy on w znaczeniu nous (my), zaimek dzierżawczy uzgadniamy z nous, np.:
Pamiętajmy, że gdy zwracamy się do kogoś, kogo nie znamy lub z kim nie jesteśmy na ty, używamy formy monsieur/madame/mademoiselle oraz zaimka dzierżawczego votre/vos.
Aby nie powtarzać w zdaniu tego samego rzeczownika, zastosujemy zaimek rzeczowny dzierżawczy, który go zastąpi. Zaimek musi mieć ten sam rodzaj i tę samą liczbę, co rzeczownik.
Oto lista francuskich pronoms possessifs:
Gdy coś należy do jednej osoby (do mnie, do ciebie, do niej lub do niego):
le mien / la mienne | mój/moja (l.poj) |
les miens / les miennes | moi/moje (l.mn.) |
le tien / la tienne | twój/twoja (l.poj) |
les tiens / les tiennes | twoi/twoje (l.mn.) |
le sien / la sienne | jego / jej (l.poj) |
les siens / les siennes | jego / jej (l.mn.) |
Gdy coś należy do kilku osób (do nas, do was, do nich):
le / la nôtre | nasz/nasza (l.poj) |
les nôtres | nasi/nasze (l.mn.) |
le / la vôtre | wasz/wasza (l.poj) |
les vôtres | wasi/wasze (l.mn.) |
le / la leur | ich (l.poj) |
les leurs | ich (l.mn.) |
Zauważ, że gdy jest mowa o więcej niż jednej osobie (wielu posiadaczy), w przypadku zaimka ich zaimek przymiotny (leur maison, leurs voitures) i rzeczowny (le / la leur, les leurs) różnią się tylko obecnością rodzajnika le, la, les. Zaimki rzeczowne le(s) nôtre(s), le(s) vôtre(s) różnią się w pisowni od przymiotnych (notre maison, votre jardin) obecnością akcentu graficznego l’accent circonflexe (^).
W trakcie nauki musisz pamiętać, że w języku francuskim zaimki dzierżawcze dopasowują się do rodzaju i liczby rzeczownika, który poprzedzają (zaimki przymiotne dzierżawcze, czyli adjectifs possessifs) lub który zastępują (zaimki rzeczowne dzierżawcze, czyli pronoms possessifs). Nie zapomnij o różnicy w pisowni tych dwóch rodzajów zaimków.
Niżej znajdziesz ćwiczenia, dzięki którym utrwalisz przedstawione zasady.
Wykorzystując opisane zasady, przetłumacz poniższe zdania na język francuski i poćwicz tworzenie i użycie francuskich adjectifs et pronoms possessifs!
