W języku angielskim przymiotniki stopniujemy na dwa sposoby – w zależności od ich długości. Do krótkich przymiotników wystarczy dodać końcówkę -er w stopniu wyższym lub -est w stopniu najwyższym. Natomiast dłuższe przymiotniki poprzedzamy dodatkowym słowem: more w stopniu wyższym i the most w stopniu najwyższym. Po angielsku stopień wyższy i najwyższy to odpowiednio the comparative i the superlative.
Do krótkich, zwykle jednosylabowych, a czasem dwusylabowych przymiotników, w stopniu wyższym dodajemy końcówkę -er, a w najwyższym -est.
Stopień równy | Stopień wyższy + -er | Stopień najwyższy + -est |
|---|---|---|
short | shorter | the shortest |
easy | easier | the easiest |
Przed przymiotnikiem w stopniu najwyższym używamy przedimka the albo zaimka dzierżawczego:
Od przymiotnika old możemy też utworzyć stopień wyższy elder. Stosujemy go, gdy mówimy o członkach rodziny, ale możemy go wstawić tylko przed rzeczownikiem.
Nie możemy powiedzieć: I’m elder than my sister.
Pamiętaj o pisowni:
jeśli przymiotnik zakończony jest na -y, zamieniamy y na i, np. lazy – lazier (leniwy – bardziej leniwy);
gdy przymiotnik kończy się spółgłoską poprzedzoną samogłoską, podwajamy ostatnią spółgłoskę, np. hot – hotter (gorący – gorętszy).
Aby utworzyć stopień wyższy od dłuższych przymiotników, dodajemy przed nimi more, a w najwyższym – the most, np.
interesting – more interesting – the most interesting (ciekawy – ciekawszy – najciekawszy)
difficult – more difficult – the most difficult (trudny – trudniejszy – najtrudniejszy).
Zdarzają się również nieregularne formy przymiotnika:
good – better – the best (dobry – lepszy – najlepszy)
bad – worse – the worst (zły – gorszy – najgorszy).
Przymiotnik far (daleki) ma dwie formy stopnia wyższego i najwyższego: farther i further. Obu używamy, gdy mówimy o odległości, przy czym further jest częściej spotykane.
far – farther/further – the farthest/furthest (daleki – dalszy – najdalszy)
Formę tę możemy zastosować także do opisu innych rzeczy, np.:
further information – dalsze informacje
further education – dalsze wykształcenie
further instructions – dalsze instrukcje.
W porównaniach często używamy słowa than (niż/od):
W języku angielskim istnieją przymiotniki (tzw. non-gradable), których nie stopniujemy. Zazwyczaj dotyczy to przymiotników określających cechy absolutne, których nie można zwiększyć ani zmniejszyć. Oto kilka przykładów:
unique (unikalny): Coś jest unikalne lub nie. Nie można być „bardziej unikalnym” ani „najbardziej unikalnym”.
dead (martwy): Jeśli ktoś umarł, to jest martwy, po kilku godzinach nie będzie „bardziej martwy”.
perfect (doskonały): Coś jest doskonałe, czy nie. Nie można być bardziej doskonałym. Czasami mówi się more perfect w znaczeniu „być bliżej doskonałości”.
pregnant (w ciąży): Kobieta jest w ciąży lub nie, nie można być „bardziej w ciąży”.
complete (kompletny): Coś jest kompletne lub nie, nie można być „bardziej kompletnym”.
universal (uniwersalny): Coś jest uniwersalne, nie może być bardziej lub mniej uniwersalne.
Do niestopniowalnych przymiotników należą też: awful, excellent, superb, terrible, impossible, wrong. Nie użyjemy z nimi też niektórych przysłówków (very, a bit, rather). Możemy z nimi stosować przysłówki completely, absolutely, totally. Popatrz:
Różne stopnie przymiotników pozwalają precyzyjnie opisywać cechy i porównywać ich intensywność. Umiejętność ich stopniowania pomoże Ci wzbogacić i urozmaicić wypowiedzi. Zapamiętaj, że w języku angielskim możemy stopniować przymiotniki według dwóch ścieżek – w zależności od długości danego wyrazu. Zachowaj czujność, bo zdarzają się również nieregularne formy w stopniu wyższym i najwyższym.
Jak stopniować przymiotniki krótkie?
Poprzez dodanie końcówki -er w stopniu wyższym lub -est w stopniu najwyższym.
Jakie to są przymiotniki „krótkie”?
Takie, które mają mniej niż trzy sylaby.
Jak stopniować przymiotniki długie?
Poprzez dodanie more w stopniu wyższym i the most w stopniu najwyższym.
Jakie to są przymiotniki „długie”?
Takie, które mają trzy sylaby lub więcej, na przykład: beautiful (piękny), dangerous (niebezpieczny), interesting (interesujący).
Czy wszystkie przymiotniki podlegają stopniowaniu?
Nie. Tylko te przymiotniki, które da się opisać w jakiejś skali.
Jakich przymiotników nie stopniujemy?
Nie stopniujemy przymiotników takich jak: complete, pregnant, ideal. Wszystkich, które wskazują na cechy absolutne (takie, których nie może być mniej lub więcej).
Kiedy dodajemy -er?
W wypadku krótkich przymiotników, w stopniu wyższym.
Kiedy stosujemy more, a kiedy most?
Oba w wypadku przymiotników długich, more w stopniu wyższym (comparative) i the most w stopniu najwyższym (superlative).
Jak stopniować przymiotnik easy?
Przymiotnik easy to standardowy przymiotnik krótki. Trudność może sprawić -y na końcu. Stopniujemy go: easy - easier - the easiest.
Jak stopniować przymiotnik tall?
Przymiotnik tall stopniujemy: tall – taller – tallest.
Jak stopniować przymiotnik modern?
Przymiotnik modern mimo, że składa się tylko z dwóch sylab, stopniujemy jak przymiotnik długi: modern – more modern – the most modern.
Jak stopniować przymiotnik large?
Przymiotnik large to standardowy przymiotnik krótki: large – larger – the largest.
Jak stopniować przymiotniki good i bad?
good (dobry) – better (lepszy) – the best (najlepszy);
bad (zły) – worse (gorszy) – the worst (najgorszy)
Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na niemiecki, stosując zasady opisane w artykule.
Utwórz stopień wyższy i najwyższy podanych przymiotników.
