Must i have to są wyrażeniami, które często są używane zamiennie, aby wyrazić obowiązek.
Must ma znaczenie osobiste: osobiście uważamy, że coś jest konieczne lub musi się stać. Jest to czasownik modalny, więc ma taką samą formę dla wszystkich osób. Have to wyraża obowiązek, do wypełnienia którego jesteśmy zobligowani przez kogoś, niezależnie od naszej woli.
Użycie tych czasowników w dużej mierze zależy od kontekstu i tego, jaki typ obowiązku mamy na myśli.
Porównaj:
Ciekawostka: Synonimem have to jest konstrukcja need to, np.:
Uwaga! Pamiętaj, że czasownik must występuje tylko w czasie teraźniejszym. W czasie przeszłym zastąpi go had to, a w czasie przyszłym will have to. Sprawdź:
Rozpocznij naukę angielskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:
W zdaniach oznajmujących często możemy użyć zarówno have to, jak i must.
W wielu przypadkach różnica między nimi jest na tyle subtelna, że obie opcje są poprawne. Wszystko zależy od znaczenia, jakie chcemy przekazać, chyba że jest podany konkretny kontekst, który wymaga użycia jednej lub drugiej z nich. Sprawdź:
W powyższym przykładzie must kładzie nacisk na to, że wyrażamy nasze odczucie i nasze osobiste zdanie, że musi to być zrobione na jutro.
Gdybyśmy użyli have to, byłoby to stwierdzenie, że jest to konieczne, lub oznaczałoby to, że ktoś wymaga tego od nas, że jest to odgórny nakaz.
Z kolei w poniższym zdaniu używamy have to, ponieważ nie wyrażamy naszej opinii, tylko stwierdzamy fakt. Mowa jest o obowiązku nałożonym na nas przez regulamin.
Pytania możemy stworzyć zarówno za pomocą have to, jak i must. Jednak formą częściej stosowaną w pytaniach jest have to w konstrukcji:
W czasie Present Simple auxiliary (operator) to do/does, np.:
Must jest czasownikiem modalnym, więc pytania tworzone są przez inwersję, np.:
W przeczeniach tych czasowników używamy w różnym kontekście. Porównaj:
Mustn’t – nie wolno
W formie przeczącej must oznacza zakaz (nie wolno), a nie brak przymusu, i ma taką samą formę dla wszystkich osób i tworzymy przez dodanie cząstki not do must: must + not ➡ mustn’t.
Don’t have to – nie musieć
Przecząca forma have to tworzona jest w czasie teraźniejszym Present Simple za pomocą połączenia operatora z not: do/does + not ➡ don’t have to / doesn’t have to. Oznacza ona nie musieć.
Porównajmy obie formy:
Jeśli chcemy powiedzieć, że ktoś nie musi czegoś robić, powinniśmy użyć jednej z następujących form:
don't have to
don't need to
needn't
Jaka jest różnica między must i have to?
Podstawową różnicą między must i have to jest źródło, z którego pochodzi przymus. Czasownik must opisuje przymus, który wyraża mówiący, a czasownik have to opisuje tzw. przymus zewnętrzny, który nie pochodzi od mówiącego, np. regulamin, umowa, przepisy. Porównaj:
I must be punctual (mówię sobie, że muszę być punktualny, bo to dobra cecha).
I have to be punctual (muszę być punktualny, bo np. tego wymagają ode mnie przepisy w pracy).
Czy po must stawiamy to?
Nie, z to używamy have to.
Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na niemiecki. W ćwiczeniach postaraj się wybrać tę możliwość, która najbardziej pasuje na podstawie wyżej podanych zasad i przykładów.
Barbara
Poznaj angielskie określenia ilości: much, many, a lot of, some, (a) few, (a) little w kontekście rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych.
Karolina
Przyimki like oraz as w zależności od kontekstu tłumaczymy jako tak jak, jak, jako. Nie możemy ich jednak używać wymiennie. Poznaj podstawowe różnice między like i as.
Karolina
Czasu Past Simple używamy, by opisać zdarzenia, które rozpoczęły się i zakończyły w przeszłości. Stosuje się go z wyrażeniami takimi jak: yesterday (wczoraj), last week (w zeszłym tygodniu), last summer (zeszłego lata), three days ago (trzy dni temu).
