W języku angielskim rzeczownik nie jest odmieniany przez przypadki. Rolę przypadków pełnią często dodatkowe konstrukcje lub przyimki. Saxon genitive, czyli dopełniacz saksoński, używany jest w języku angielskim do określania przynależności. Jest odpowiednikiem polskiego dopełniacza (odpowiada na pytania: kogo? czego? czyj? czyja?). Tworzymy go przez dodanie apostrofu i litery s na końcu imienia lub rzeczownika żywotnego, np.:
John’s room – pokój Johna
my cousin’s camera – aparat mojego kuzyna.
Gdy rzeczownik w liczbie pojedynczej lub imię kończą się na literę -s, w większości przypadków możemy użyć Saxon genitive normalnie, czyli przez dodanie apostrofu oraz -s.
Uwaga! Gdy mowa o rzeczownikach nieżywotnych, wtedy w funkcji dopełniacza zwykle stosujemy przyimek of, np.:
a bottle of water – butelka (czego?) wody
the end of the film – koniec (czego?) filmu.
Przyimek of stosujemy też wtedy, gdy dodatkowo opisujemy osobę, np.
Nie powiemy: This is the girl who is on holiday’s desk.
Do rzeczowników w liczbie mnogiej, które kończą się na -s, dodajemy tylko apostrof na końcu:
kids’ room – pokój dzieci
the boys’ room – pokój chłopców.
Gdy natomiast forma liczby mnogiej jest nieregularna i nie kończy się na -s, dodajemy, tak jak w liczbie pojedynczej, apostrof i literę s (np. people’s, children’s):
men’s room – toaleta męska
Gdy nazwa składa się z kilku członów, literę s z apostrofem dodajemy do ostatniego z nich:
Wyjątkiem są zdania mówiące o dwóch różnych osobach i rzeczach, które należą do każdej z nich osobno. Porównaj:
Czasami jedynie w pisowni możemy odróżnić znaczenie zdań. W tych dwóch zdaniach wymowa jest identyczna, ale pisownia wskazuje nam, czy chodzi o liczbę pojedynczą, czy mnogą.
Pamiętaj o poprawnym szyku wyrazów, gdy w zdaniu pojawia się Saxon genitive:
my friend’s sister – siostra mojej koleżanki.
Miej na uwadze to, żeby nie tłumaczyć zdań bezpośrednio według polskiego szyku, gdyż można otrzymać zupełnie inne znaczenie:
my sister’s friend – koleżanka mojej siostry.
Dopełniacza można użyć kilka razy w tym samym zdaniu.
Saxon genitive ('s) używamy z imionami, rzeczownikami ożywionymi, a także określeniami czasu.
Zwróć uwagę, że gdy pytamy o czyjeś imię i nazwisko, używamy Saxon genitive. Porównaj:
Imię w formie Saxon genitive w połączeniu z przyimkiem at oznacza u, np. at Mark’s – u Marka.
Dopełniacz saksoński często dodajemy do nazwy zawodu, tworząc w ten sposób nazwę miejsca związanego z prowadzącymi je osobami:
chemist (aptekarz) → chemist’s (apteka, też: drogeria)
baker (piekarz) → baker’s (piekarnia)
florist (florysta) → florist’s (kwiaciarnia).
Saxon genitive może też być używany z nazwami dni:
today’s – dzisiejszy
tomorrow’s – jutrzejszy
yesterday’s – wczorajszy
next week’s – przyszłotygodniowy
last month’s – zeszłomiesięczny.
Na przykład: yesterday’s meeting – wczorajsze spotkanie.
Aby w języku angielskim wyrazić przynależność, własność użyjemy konstrukcji s z apostrofem (Saxon genitive) lub przyimka of. Zapamiętaj, że Saxon genitive stosujemy, gdy mówimy o rzeczownikach żywotnych, natomiast przyimek – gdy mówimy o rzeczownikach nieżywotnych. Uważaj też na kolejność wyrazów w zdaniu, aby nie uzyskać odwrotnego znaczenia.
Kursy Prestonly
